Dewiza
KaĹźde dziecko jest artystÄ
Zadania główne
Wprowadzenie dziecka w Ĺwiat muzyki i rozwijanie jego zainteresowaĹ muzycznych.Nasi Goście
Od października 2010 jesteś naszym . gościem.RozwĂłj jezykowy dziecka - W Ĺwiecie pytaĹ
Ewa FaĹek
CENNE RADY DLA MAMY I TATY!
Rozwój jÄzykowy dziecka – W Ĺwiecie pytaĹ.
Wystarczy, Ĺźeby dorosĹy akceptowaĹ dzieciÄce pytania
i udzielaĹ takich odpowiedzi, które zaspokojÄ
ciekawoĹÄ
dziecka i skĹoniÄ
je do nastÄpnych dociekliwych pytaĹ.
prof. dr hab. Edyta Gruszczyk-KolczyĹska
PowinniĹmy:
ďś CzÄsto rozmawiaÄ z dzieckiem.
ďś CzytaÄ dziecku i opowiadaÄ bajki, baĹnie, historyjki.
ďś UwaĹźnie sĹuchaÄ wypowiedzi dziecka.
ďś OdpowiadaÄ na jego pytania.
ďś UmoĹźliwiaÄ dziecku zadawanie pytaĹ.
Wtedy nasze dzieci bÄdÄ
:
ďś RozumieÄ dĹuĹźsze wypowiedzi.
ďś BudowaÄ dĹuĹźsze wypowiedzi.
ďś DysponowaÄ czynnym i biernym sĹownikiem.
ďś Poprawnie budowaÄ i stosowaÄ róĹźnorodne pytania.
ďś WyraĹźaÄ swoje przeĹźycia, odczucia, proĹby.
W sprzyjajÄ
cych warunkach umysĹowo rozbudzony przedszkolak moĹźe zadaÄ swym wychowawcom co najmniej kilka, a nawet kilkanaĹcie tysiÄcy pytaĹ. Potrzebne sÄ
wiÄc mÄ
dre odpowiedzi dorosĹych, gdyĹź przyczyniajÄ
siÄ one w znacznym stopniu do rozwoju umysĹowego dziecka.
DoroĹli powinni na dzieciÄce pytania odpowiadaÄ chÄtnie i swobodnie.
Dziecko nie moĹźe odnosiÄ wraĹźenia, Ĺźe pytajÄ
c, nuĹźy i nudzi.
Dzieci od dorosĹych oczekujÄ
krótkich odpowiedzi.
Zbyt obszerne odpowiedzi nuĹźÄ
dziecko i skutecznie zniechÄcajÄ
do
zadawania dalszych pytaĹ.
Na pytania dziecka naleĹźy odpowiadaÄ zgodnie z prawdÄ
, ale na miarÄ dzieciÄcych moĹźliwoĹci intelektualnych.
Nie wolno okĹamywaÄ dziecka.
JeĹźeli dorosĹy nie potrafi natychmiast udzieliÄ odpowiedzi, powinien powiedzieÄ:
„ Nie wiem, ale siÄ dowiem i ci odpowiem".
Potem, oczywiĹcie, trzeba tÄ obietnicÄ speĹniÄ.
Na podstawie Pedagogiki pytaĹ Stefana Szumana.
A dlaczego?
Rozmowy zaczynajÄ
ce siÄ od pytaĹ, dlaczego, pomagajÄ
dzieciom lepiej ĹÄ
czyÄ przyczynÄ ze skutkiem:
Dziecko widzi kaĹuĹźÄ i pyta: Dlaczego woda zamarza?
DorosĹy wyjaĹnia: DziĹ jest zimno. Woda zamarza, gdy temperatura obniĹźy siÄ poniĹźej zera. Dziecko zapewne przyjmie to wyjaĹnienie.
Warto teĹź pooglÄ
daÄ kawaĹek lodu: Niech dziecko dotykiem dozna zimna i dostrzeĹźe inne cechy zamarzniÄtej wody.
Potem moĹźna siÄ zastanowiÄ, kiedy zamarzanie wody jest korzystne dla ludzi, a kiedy kĹopotliwe, i dlaczego?
W trakcie spaceru w parku dziecko dostrzega wiewiórkÄ.
Obserwuje jÄ
z wielkim zainteresowaniem i zasypuje dorosĹego lawinÄ
pytaĹ:
- Dlaczego ucieka?
- Co ona je?
- Dlaczego robi zapasy na zimÄ ?
- Gdzie mieszka ?
DorosĹy wyjaĹnia, ale na niektóre z pytaĹ nie zna odpowiedzi.
WyjaĹnia wiÄc: Wszystkiego nie wiem. Jak wrócimy do domu, zaglÄ
dniemy do ksiÄ
Ĺźki o zwierzÄtach i dowiemy siÄ. Potem naleĹźy tÄ obietnicÄ speĹniÄ. Warto takĹźe nieco wiÄcej uwagi poĹwiÄciÄ pytaniu:
- Dlaczego wiewiórki jesieniÄ
gromadzÄ
zapasy na zimÄ? A takĹźe wspólnie zastanowiÄ siÄ nad tym, dlaczego kot (lub inne zwierzÄ domowe) tego nie robi ? Które zwierzÄta oprócz wiewiórki gromadzÄ
zapasy zimowe?
Podobne sytuacje zdarzajÄ
siÄ kaĹźdego dnia.
Dzieci oczekujÄ
od nas stosownych odpowiedzi i wyjaĹnieĹ.
Na podst. E. Gruszczyk – KolczyĹska, E. ZieliĹska: „ Podstawy psychologiczne
i pedagogiczne oraz zabawy i sytuacje zadaniowe …
OpracowaĹa nauczycielka Ewa FaĹek.